در باره ی اعمال بند آمدن باران درخراسان.
شاید تا کنون نشنیده باشید که خراسانی ها برای بند آمدن بارانِ بی وقت چه می کنند؟
اگر زیاده از حد باران ببارد و مزارع و خانه ها را به ویرانی تهدید کند برای بند آمدن باران اعمال زیر را بجا می آورند:
1- دیگ بزرگ مسی بزرگی را که به ارث برده باشندوارونه زیر باران می گذارند
2-چهل «ق» به «یک نفس» به روی کاغذ می نویسند و کاغذ را روی ناودان می گذارند و یا از شاخه ی درختی می آویزند.
3-اندکی نمک روی یک قطه نان می پاشند و آن را به دست بچه ی شکم اول می دهند ببرَد زیر باران بگذارد.
4-نام هفت یا چهل و یک آدم کچل را با مرکب روی کاغذ می نویسند و کاغذ را در کنار باغچه زیر باران قرار می دهند و معتقدند به محض آن که نام کچل ها از صفحه ی کاغذ شسته و محو شد باران بند خواهد آمد گاهی به جای این کار نخی به دست می گیرند و نام چهل و یک کچل را یک یک بر زبان می آورند و با نام هر کچل، یک گره به نخ می زنند(به این طریق در عالم تصور و خیال بختِ کچل ها را می بندند) و معتقدند همینکه گره چهل و یکم زده شد باران بند خواهد آمد.
5- در برخی از روستاها و شهرها این شعر را که در حقیقت نوعی دعاست بطور انفرادی یا دسته جمعی می خوانند؛
به حق شاه کربلا
به حق نور مصطفی
به حق گنبد طلا
اَبرا بِرَن به یا(کوه سیاه)
آفتاب بیا به شهر ما
بارون نیا بارون نیا
بارون نیا بارون نیا
درباره این سایت