به انتظار آمدنت لحظه ها را شماره می کنیم
بیا ای ماه سوزاننده ی گناهان که با آمدنت،امید بخشیده شدن در دل ها جان می گیرد، گناه در جامعه کاهش می یابد،دل ها مهربان تر می شوند و صله ی رحم جان می گیرد.
با آمدنت حس انتقام می میرد و گذشت ها نمود پیدا می کنند.
با آمدنت بهار در بهار شکل می گیرد و مشاممان پر می شود از رایحه خوشبویی که با خود داری.
با آمدنت فاصله ها با خودمان کم می شود و با همین رویکرد به الله نزدیکتر می شویم
با آمدنت، از بند رها می شویم و تن به بندگی می دهیم و خدایان را پس می زنیم و خدای احد و واحد را می ستاییم.
با آمدنت ، غرور و حسادت و خودکامگی و خودبزرگ بینی و فریب و نیرنگ و بی رحمی و زور گویی و بد زبانی و قساوتِ قلب و کبر و ریا و همه ی زشتی ها و پلشتی ها می میرند و از دست و پاهایمان زنجیرهای تعلقاتِ دنیایی که خود بر دست و پای خود بسته ایم گشوده می شود و در عوض شیطان به زنجیر کشیده می شود.
با آمدنت ما اراده ی سفر می کنیم گرچه همیشه آغاز راه دشوار است ولی می خواهیم از هر موانعی رد شویم و چون عقاب اوج بگیریم عقاب در آغازِ اوج گرفتن و پر کشیدن پر می ریزد اما وقتی کاملا اوج می گیرد حتی از بال زدن هم بی نیاز است ما نیز می خواهیم سبکبال پرواز کنیم.
با آمدنت تنها می شویم اما نه انزوا و تنهاییِ تحمیلی،بلکه تنها و جدا از تن،ها،می خواهیم یک ماه از زمین و زمینگیر شدن دور شویم و سفر کنیم به ملکوت.
با آمدنت به فرصت سی روزه دست می یابیم فرصتی برای هم سفره شدن با ملائک.
با آمدنت ملائک نیز می آیند و شب قدر با همه ی بزرگی و عظمتش از راه می رسد.
با آمدنت دعای ملکوتیِ سحر و غروب های بهشتی و مناجات های شبانه و الغوث الغوث بال های پروازمان می شوند.
با آمدنت.
ادامه_دارد
درباره این سایت